Rozdział 2 : "Dwie hazardzistki"

-Hej, Laxus co ci jest? - spytała Cana, patrząc się na blondyna.

-N-nic. A c-czemu pytasz? - odpowiedział

Dziewczyna spojrzała się na niego podejrzliwie. Zasłaniał usta dłonią, a na czole występowały kropelki potu.

-Czyżbyś miał chorobę lokomocyjną? - na twarzy brunetki zawitał kpiący uśmiech.

-O co ci cho... - nie dokończył, gdyż już całkowicie zielony, padł na siedzenia.

-Laxus!! - krzyknął Freed i kucnął przy swoim mentorze.

-No patrzcie. Kolejny Natsu się znalazł. - powiedziała i wyjęła sake ze swojej torby.

Pociągnęła zdrowego łyka. Kątem oka zobaczyła, że krajobrazy robią się coraz mnie zielone. Piękne wzgórza i polany zaczęły przysłaniać małe pustynie.

-Co jest naszym pierwszym przystankiem? - zapytała 

-Sahir. - odpowiedział jej zielonowłosy.

-A to nie jest przypadkiem za granicami Fiore? 

Bez słowa rzucił jej zgniecioną kartkę. Kobieta uniosła do góry jedną brew, ale spojrzała na kawałek papieru i zaczęła czytać na głos zapiski.

-Najbardziej wysunięte na południe miasto przynależące do Fiore to Sahir. Chociaż znajduje się trochę poza granicami i tak należy do tego królestwa. Charakteryzuje się ogromnymi pustyniami. Jest to mało zaludniony teren, dlatego nie ma tam stacji dla pociągów. - Cana skończyła czytać. - Chwila... To jak my się tam dostaniemy?! - wrzasnęła po chwili myślenia.

-Pójdziemy na pieszo. - odrzekł nadzwyczaj spokojnie chłopak.

-Ile będziemy iść? 

-Jakieś cztery lub pięć godzin.

Cana spadła ze swojego siedzenia.

-A niech cię szlag staruszku... - powiedziała

...

-Długo jeszcze??? - jęczała brunetka. 

Ona, Freed i Laxus przemierzali właśnie pustynie. Pytali wielu ludzi, jednak nikt nic nie wiedział.

-Właśnie doszliśmy do Sahir. - odpowiedział Freed, wskazując na małą, drewnianą tabliczkę.

-Dzięki ci Boże!!! - brunetka padła na kolana, wznosząc dłonie ku niebu. 

-Cana daj wodę. - powiedział blondyn nawet na nią nie patrząc.

Podała mu picie. Mężczyzna wziął solidnego łyka napoju. Po chwili jednak je wypluł wprost na zielonowłosego.

-To jest sake idiotko! Chciałem wodę! Rozumiesz?! Taki przezroczysty płyn! - krzyczał

-Nie ma. - odpowiedziała jakby nigdy nic.

-Jak to nie ma?!

-Tak to. Po kiego kija komuś woda jak może mieć sake. - odpowiedziała i sama wyjęła sobie alkohol.

-A ja myślałem, że to Natsu i Gray są głupi...

-No już nie marudź! Jesteś rusek, masz mocny łeb. - brunetka uśmiechnęła się szeroko i poklepała chłopaka po ramieniu. 

-Chodźmy, tracimy tylko czas. - rzekł niecierpliwie Freed.

-Tak, tak weź wyluzuj. - dziewczyna pomaszerowała naprzód, pijąc raz po raz.

Szli tak przez dłuższy czas. Zatrzymywali się tylko po to, by odpocząć pod drzewami, które rosły w nikłych miejscach, gdzie nie było piasku.

-Czy na tym zadupiu ktoś w ogóle żyje?! - warknął Laxus.

-Patrz. - Cana wskazała palcem w lewo.

Mężczyźni spojrzeli w danym kierunku. Wolnym krokiem szedł jakiś stary dziad.

-Dobre nieważne kim jest, jak stary jest, trzeba go zapytać o ten cały amulet. - powiedział blondyn i pobiegł w kierunku nieznajomego.

-Hej, staruszku! - krzyknęła brunetka, machając butelką po sake.
-Co się stało dzieci ? - spytał
-Witam. Jesteśmy magami z Fairy Tail. Chcieliśmy zapytać czy widział pan coś niezwykłego. - wytłumaczył całkiem poważny zielonowłosy.
-Niezwykłego, hmm? - mężczyzna podrapał się po swojej brodzie - Chyba wiem o co wam chodzi. Chodźcie za mną.
Przeszli kawałek drogi. Przed nimi pojawił się krajobraz jeziorny z mała chatką na czele. Wykonana z ciemnego drewna, wyglądała przytulnie. Staruszek zapukał dwa razy. Cisza. Zapukał po raz kolejny. I nadal cisza.
-Co tu się dzieje? - magowie odwrócili się z gotowością na atak.
Z oddali szła piękna kobieta. Opalona skóra, czarne włosy i brązowe tęczówki idealnie się ze sobą współgrały. Na głowie miała chustę w czerwone i fioletowe paski, które ozdabiały złote frędzle. Reszta ubioru, którą była szata, wyglądała tak samo. Złota biżuteria połyskiwała w promieniach słonecznych. Paznokcie pomalowane były na czarno. Tak samo było z ustami i powiekami. Jednak najbardziej widocznym elementem był brązowy koszyczek. Gdy zbliżyła się bardziej, widać było, że wypełniony został ogromną ilością pieniędzy.
-Ach, pani Sheara. Właśnie pani szukaliśmy. - powiedział staruszek, kłaniając się przy tym nisko.
-Czego chcesz stary dziadzie? Znamy się w ogóle? - odpowiedziała ostro, unosząc brwi do góry.
-Hej, paniusiu! Trochę szacunku dla starszych! - warknęła Cana.
Obie kobiety mierzyły się srogim spojrzeniem.
-A wy coś za jedni?
-Pani Shearo, to są magowie z Fairy Tail. Myślę, że to pewnie pani szukali. - odrzekł staruszek i w magiczny sposób rozpłynął się w powietrzu.
-Fairy Tail - uśmiechnęła się pod nosem - pokażcie na co was stać!
Nagle w dłoniach czarnowłosej pojawiły się trzy karty, które po chwili z zawrotną prędkością gnały w magów. Cana jako jedyna znająca tą umiejętność, zdążyła odskoczyć. Chłopakom niestety się to nie udało. Zostali uwięzieni w domkach karcianych.
-Co jest?! - Laxus walił pięściami o małą szybkę.
-Niech zgadnę. Jesteście tu po, by uratować Etsuko z wiecznego snu, prawda? - spytała, całkowicie ignorując blondyna i zielonowłosego.
-Etsuko? - brunetka wyglądała na zdezorientowaną.
-Ojej, jaka szkoda nawet nie wiecie jak ma na imię.
-Zamknij się! O co ci chodzi?! - największa pijaczka z gildii była już nieźle zirytowana.
-Matko, ale z was tępaki. Serio się nie połapaliście, że to ja jestem jednym z amuletów? - szyderczy uśmiech zdobił twarz Sheary.
-Amulet fortuny... - szepnęła Cana.
-Zgadza się! Mądra dziewczynka! - powiedziała - W takim razie mam dla ciebie próbę. I tylko dla ciebie. - dodała widząc zdziwioną brunetkę. - Musisz mnie pokonać. Mnie. Karcianą królową!
Dziewczyna wiedząc, że zaraz użyje "Karcianej budowli", szybko skoczyła w prawo. Tak jak przeczuwała. W miejscu, w którym przed chwilą stała, utworzył się dom z kart.
-Bystra z ciebie kobitka. - uśmiechnęła się ciepło - Ale to za mało! - krzyknęła i jej mimika od razu zmieniła się na bardziej sadystyczną.
Brunetka nie chcąc tracić więcej czasu, postanowiła zaatakować.
-Fontanna modlitw! - krzyknęła
-Fontanna przekleństw!
Z czerwonej karty jaką wystrzeliła czarnowłosa, unosił się czarny dym. Cana zaczęła kaszleć.
-Sorki, ale to mnie nie zniechęci! - powiedziała - Talia kart : królowa! - przed dziewczyną pojawiła się kobieta z różdżką, pędząc na "Karcianą królową"
-Nie ma tak łatwo! Talia kart : król! - tym razem pojawił się mężczyzna z mieczem.
-Od kiedy Cana ma takie umiejętności? - spytał Laxus.
-Najwidoczniej od teraz. - odpowiedział Freed, patrząc się na walczące dziewczyny.
-Dwie hazardzistki się znalazły. - pomyślał blondyn,uśmiechając się - Masz to wygrać, Cana.
-Karciana teleportacja! - wokół Sheary zaczęła wirować chmara kart.
-Gdzie ona?!
-Tutaj. - usłyszała za sobą, jednak nim się odwróciła dostała w plecy.
-Talia kart : as! - obok starszej kobiety pojawił się strzelec. Wystrzelił w Canę tysiące strzał.
-Muszę tego użyć. Trudno najwyżej zapłacę wysoką cenę. Mistrz kazał zdobyć amulety to zdobędziemy! - pomyślała
-Co tam już się poddajesz? - Sheara zaśmiała się złośliwie, widząc leżącą na ziemi przeciwniczkę.
-O nie, koniec tego dobrego. - odrzekła, wstając powoli. Na zakrwawionej twarzy pojawił się straszny uśmiech. - Talia kart : Fairy Joker!!! - krzyknęła i uniosła ku niebu złotą kartę ze znakiem Fairy Tail.
Na niebie pojawiły się chmury. Złote światło oplatało teraz ciało magini.
-J-joker?! - Shaera upadła na ziemie.
-To przecież... - zaczął Laxus.

-Wróżkowy blask. - dokończył Fred.

-Zaklęła go w kartę! - krzyknęli oboje.

-Niechaj osądzi cię światło wróżek! 

Jasny promień wystrzelił wprost na czarnowłosą. Huk i grzmot. Dym unosił się na ogromnym obszarze. Gdy wreszcie opadł, mężczyźni zdali sobie sprawę, że nie są już więzieni. Jednak coś im nie pasowało.

-Cana!!! - krzyknął blondyn.

-Wygrałam. - usłyszeli słaby i cichy głos.

~*~

 

Łobożejezusmariamatkoświęta!!!

Napisałam!

Udało mi się!

xD

Pierwszy raz opisywałam walkę :C

Mam nadzieję, że dobrze to zrobiłam.

Śmiało możecie krytykować.

Będę wiedziała co zmienić na przyszłość.

Boshe po co ja to piszę...

I tak pewnie nikt nie czyta tych wiadomości moich...

Ale dobra napiszę to co miałam.

Shaila-chan weszła na mojego bloga i skomentowała notki.

Kaori się cieszy.

Mavis napisała co mam poprawić.

Kaori się cieszy, że jej brzydki styl pisania nie został olany.

I lajk.

Hmm...

W takim razie dedyk dla was kochane!!!

:*

 

Podobało się? Skomentuj! 

Ja nie gryzę. :3

(chyba)